Tribina „Savka Subotić, heroina emancipacije žene u srpskom građanstvu Vojvodine XIX i XX stoleća“

U klubu „Tribina mladih“ u četvrtak 16. juna u 17 časova biće održana tribina pod nazivom „Savka Subotić, heroina emancipacije žene u srpskom građanstvu Vojvodine XIX i XX stoleća“. Autori i predavači su msr LJiljana Dragosavljević Savin i msr Srđan Graovac.

U stoleću nacionalnog „rizorđementa“ srpskog etnosa, nastalog ili uslovljenog genezom građanskog društva u ensu srpskog etničkog kolektiviteta, društveni život žene kao pojedinca bio je uslovljen kulturnim nasleđem predromantičarske epohe, kao i karakteristikama mentalnog sklopa većeg dela stanovništva ondašnje Južne Ugarske i uopšte Habzburške monarhije XIX veka. Srpsko građansko društvo predstavljalo je segment šireg spektra pojave građanskih društava na prostranstvima evropskog kontinenta, pa su i razmere njegovih političkih, privrednih i kulturoloških dostignuća bile apsolutno kompatibilne sa većim delom aspekata geneze „novog sveta“, rođenog u tzv. „najdužem veku“ ljudske civilizacije. U pomenutom spektru, položaj žene bio je zasnovan na predrasudama u mentalnim shvatanjima o predodređenosti pojedinca nepromenljivim konstantama usuda života, a kojima nit esencije „veze“ najstarija Mojra, zlokobna Klota. Ideološko-teoretsku osnovu ovih teza pronalazimo u opstojavanju viševekovne ideje o podređenosti „glavnog zatočnika praroditeljskog greha“, odnosno začetnice „ženskog roda“ Eve, naspram „na krivom tragu zavedenog“ muškog aspekta „čovečanske nesavršenosti“, tj. Adama. U periodizaciji, pomenuta predrasuda dobijala je potrebne odlike u skladu sa ideološkim i duhovnim prilikama datog vremena i prostora u kojima se čovek u različitim epohama nalazio, ali sa odsustvom suštinske promene ovog pogrešnog i beskorisnog odnosa društva prema ulozi tzv. „slabijeg pola“ u razvoju čovečanstva. U srpskim sredinama Habzburške monarhije i to u uslovima nacionalne i građanske emancipacije etnosa, prvi i najvažniji glas o potrebi afirmacije uloge žene u životu zajednice, podigla je Savka Subotić, zbog čega je i stekla opravdani epitet herione emancipacije žene u srpskom društvu. Poput Klote, Savka je izvezla prvu i najvažniju nit na tkanini novog odnosa društva prema ženi, kao subjektu istog. Pored činjenice da je u proteklih vek i po često bilo govora o Savki, naročito u pogledu prikaza njene umetničke delatnosti, sociopolitički i karakterni profil ove poznate „Novosatkinje“ ostao je u priličnoj meri nepotpun, što će autori na predstojećoj tribini, makar i delimično, pokušati da otklone.