Kamerata Novi Sad

Kamerata Novi Sad
Dirigent: Aleksandar Kojić
Solistkinja: Natalija Radić, sopran
Narator: Rambo Amadeus
petak
2. jul 2021.
Sinagoga
20.30

Program:

Rambo Amadeus*: Eko-opera Pasija po Steli
* i kompozitor Matija Anđelković

Muzičko delo „Pasija po Steli”, za sopran, naratora i kamerni orkestar multimedijalnog umetnika Antonija Pušića, poznatijeg kao Rambo Amadeus, nastalo je kao porudžbina Međunarodnog festivala KotorArt Don Brankovi dani muzike. U premijernom izvođenju dela 2018. godine na otvaranju Festivala učestvovali su Festivalski orkestar KotorArta, solistkinja Natalija Radić (sopran), Rambo Amadeus kao narator i dirigent Premil Petrović. Tematika kompozicije ukazuje na podizanje svesti o stanju u kome se nalazi flora i fauna Bokokotorskog zaliva, ispričana kroz životni put jedne unesrećene morske zvezde sa kotorskog morskog dna. Festival KotorArt je ovom kompozicijom počeo sa ekološkim programom, u želji da spoji umetnost sa pitanjem ekologije, kao izuzetno važnom globalnom temom današnjice.

Natalija Radić, sopran
Nakon završene škole za osnovno muzičko obrazovanje u Herceg Novom, na odseku za violinu, pohađala je solo pevanje u ŠOSMO „Vida Matjan“ u Kotoru, u klasi prof. Mirele Šćasni. Fakultet muzičke umetnosti u Beogradu (odsek za solo pevanje) upisuje 2001. godine u klasi prof. Radmile Smiljanić. Učestvovala je na mnogobrojnim takmičenjima u zemlji i inostranstvu na kojima je osvojila veliki broj prvih nagrada. Sa akademskim horom Colegium musicum nastupala je na koncertima u Makedoniji, Italiji, Francuskoj, Velikoj Britaniji, Irskoj, Rusiji i Kini. Kao član operskog studija Narodnog pozorišta u Beogradu ostvarila je uloge u operama: Pokondirena tikva (M. Logar), Sestra Anđelika (Đ. Pučini), Đani Skiki (Đ. Pučini), Slepi miš (J. Štraus). Nastupala je kao solistkinja na autorskim koncertima kompozitora Ivana Brkljačića i Aleksandra Simića, te u predstavama u Beogradskom dramskom pozorištu. Od 2007. do 2014. godine radi kao profesor solo pevanja i šef katedre u školi za osnovno i srednje muzičko obrazovanje „Josif Marinković“ u Beogradu i sa svojim učenicima postiže izvanredne uspehe. Trenutno živi i radi u LJubljani kao slobodna umetnica, gde nastavlja sa pedagoškim radom, a bavi se i muzikoterapijom sa obolelima od demencije.

Aleksandar Kojić, dirigent
Rođen je u Novom Sadu. Posle završenih osnovnih i specijalističkih studija dirigovanja, na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, usavršavao se na nekoliko različitih majstorskih kurseva: u Beogradu kod prof. Uroša Lajovica, Beču kod prof. Marka Stringera (Univerzitet za muziku i izvođačke umetnosti u Beču/ Universität für Musik und darstellende Kunst, Wien), Majncu – kursevi iz horskog dirigovanja (prof. Ervin Ortner i Frider Bernius), Utrehtu – kursevi iz horskog dirigovanja (prof. Timoti Braun), kao i na radionicama za staru muziku (Helmut Rilling, Majnc i Ton Kopman, Utreht). Nakon povratka u Srbiju sarađuje s kamernim orkestrom Kamerata Novi Sad i biva angažovan kao dirigent Omladinskog simfonijskog orkestra Srednje muzičke škole „Isidor Bajić”. Ubrzo, 2010. godine, dobija poziv za mesto dirigenta u Operi Srpskog narodnog pozorišta (SNP) u Novom Sadu. Od avgusta 2012. do aprila 2014. bio je direktor Opere Srpskog narodnog pozorišta. Pored standardnog operskog repertoara, dokazao se i na polju savremene opere. Izvođenje opere Mileva, novosadske kompozitorke Aleksandre Vrebalov, nagrađeno je Godišnjom nagradom Srpskog narodnog pozorišta za najbolju opersku predstavu u 2012. godini. Francuska televizija ARTE snimila je izvođenje nakon čega je Mileva ušla u prvih 15 svetskih produkcija koje je ova televizija snimala tokom 2012. U proteklih nekoliko godina Kojić je gostovao u Hrvatskom narodnom kazalištu (HNK) u Zagrebu i HNK Ivana pl. Zajca Rijeka (Hrvatska), Segedinskoj operi (Mađarska), Teatru Opere i Baleta u Krasnojarsku (Rusija), Narodnom pozorištu u Beogradu. U septembru 2017. usavršavao se u Raveni (Italija) na majstorskom kursu za italijansku operu koji je vodio Rikardo Muti. Sarađivao je sa Vojvođanskim simfonijskim orkestrom, Beogradskom filharmonijom, Simfonijskim orkestrom RTS, Zrenjaninskom, Subotičkom i Banjalučkom filharmonijom, Orkestrom „Češki virtuozi“ iz Brna, Kamernim orkestrima Kamerata akademika, Gudači Sv. Đorđa.

Kamerata Akademika
Solisti:
Benjamin Cirfogel, violina (Austrija)
Jožef Bisak, violina

Na svom repertoaru Kamerata je uvek imala dela domaćih kompozitora. Orkestar sa uspehom deluje do kraja 1999. godine kada, na žalost, zbog situacije u zemlji prestaje da postoji. Krajem 2007. godine na inicijativu violončeliste Marka Miletića orkestar biva obnovljen. Izvodeći na koncertima najlepša i najzahtevnija dela klasičnog repertoara među kojima uvek i dela domaćih kompozitora, Kamerata beleži brojne uspehe nastupajući s uglednim solistima (Stefan Milenković, Roman Simović, Žerar Kose, Vendi Vorner, Dragan Đorđević, Dejan Mlađenović, Imre Kalman, Peđa Milosavljević, Boštijan Lipovšek, Julija Hartig, Ištvan Varga, Filip Grinberg, Laura Levai Aksin) širom regiona (Srbija, Bosna i Hercegovina, Slovenija). Ansambl dobija sjajne kritike u kojima se uvek ističe lepota tona i upečatljiv izraz. Orkestar se naročito ističe interesantnim izborom programa i konceptima koji su neretko angažovani (protiv fašizma, ekološki, inkluzivni, za rodnu ravnopravnost). „Pored velike muzikalnosti i entuzijazma, ono što ovaj orkestar izdvaja i svrstava u sasvim posebnu kategoriju muzičkih sastava je ogromna ljubav i predanost kojom se muzičari prepuštaju sviranju i muzici samoj, a što je kvalitet, koji se i u razmerama evropski renomiranih orkestara, danas ne sreće baš često“, napisala je o Kamerati naša poznata kompozitorka i akademik Isidora Žebeljan. „Ovo je najbolji orkestar u Srbiji“, rekao je koncert-majstor Londonskog simfonijskog orkestra Roman Simović.
Orkestar je odigrao veoma bitnu ulogu u kampanji Novog Sada za dobijanje titule Evropske Prestonice Kulture i jedan je od najaktivnijih u promociji grada kroz različite programe koje Fondacija Novi Sad 2021 organizuje. Upravo među ovim programima bilo je i izleta iz polja klasične muzike u vrlo zanimljive saradnje sa rokerima Bajagom i Neletom Karajlićem, kao i pevačem sevdaha Božom Vrećom.
Samo u protekloj godini Kamerata je otvorila dva festivala – „Oktoh“ u Kragujevcu i „Jesenju sonatu“ u Banjaluci, a zatvorila „Neo festival” u Novom Sadu. Inače, orkestar redovno nastupa na festivalima NOMUS,SOMUS, „Festival gudača“ u Sremskoj Mitrovici, „Maglič festu“, „Neo festivalu“, „Konvivium muzikum“ u Kragujevcu, „Ravanelijusu“ u Ćupriji.
U narednom periodu očekuju nas nastupi sa našim najpoznatijim violinistom, Stefanom Milenkovićem.

Program:

Volfgang Amadeus Mocart: Simfonija končertante za violinu, violu i orkestar u Es duru, KV 364

Simfonija končertante, koja svoje ime nosi zbog ravnopravno tretiranih solista u partituri, veoma često se svira i u originalu i u obradama, a aktuelna je i kao inspiracija kompozitorima minimalistima kao što je Majkl Najman. U kinematografiji je ova muzika korišćena u čuvenom filmu Oskarovcu „Sofijin izbor“ sa Meril Strip u glavnoj ulozi.

Benjamin Cirfogel, violina

Rođen 1983. godine u Klagenfurtu, Austrija, prve časove violine počeo je da pohađa kao šestogodišnjak. Godine 1992, primljen je na Koruški državni konzervatorijum u klasu Brajana Finlejsona, koji je imao značajnu ulogu u njegovom profesionalnom razvoju. Između 1996. i 2002. godine bio je veoma uspešan kao član gudačkog kvarteta „Anima“, sa kojim je osvojio nekoliko nagrada na domaćim i međunarodnim takmičenjima. Od 2002. godine prvi je violinista jednog od vodećih gudačkih kvarteta današnjice Acies String Quartet. Članovi kvarteta su izabrani za Umetnike godine 2007. od strane austrijske banke Bank Austria Creditanstalt i austrijske radio stanice Radio Network Ö1. Godine 2012. Benjamin Cirfogel je uspešno završio četvorogodišnje studije sa kvartetom Acies String Quartet u klasi profesora Gintera Pihlera na Međunarodnom institutu za kamernu muziku u Madridu. Pored gudačkog kvarteta, nastupa u raznim kamernim ansamblima kao što su The New Classic Ensemble, The Karen Asatrian-
Benjamin Ziervogel Project, Trio Slovenija i drugi. Sarađivao je i sa solistima Bečke filharmonije u izvođenju Šubertovog Okteta. Period od 2005. do 2008. proveo je na solističkim studijama na Bernskom univerzitetu za umetnost u Švajcarskoj kod violiniste svetskog glasa, Benjamina Šmida. Od 2004. godine imenovan je prvim koncert-majstorom Simfonijskog orkestra RTV Slovenije, a od 2013. godine gostujući je koncert-majstor Kineskog nacionalnog simfonijskog orkestra. Kao solista i koncert-majstor svirao je sa orkestrima kao što su Simfonijski orkestar RTV Slovenije, Koruška simfonija, Orkestar Linz Bruckner, orkestar  Vienna Cathedral, Kineski nacionalni simfonijski orkestar, Bernski simfonijski orkestar, Kamerata Hamburg, Simfonijski orkestar Jamanašija, Pannonic filharmonija i orkestar Orchestre de Picardie Amiens. Benjamin Cirfogel svira violinu Dominikus Montagnana iz 1727. godine, izuzetan instrument koji mu je velikodušno na korišćenje dala „Nacionalna banka Austrije“.

Jožef Bisak, viola

Niže i srednje muzičko obrazovanje stiče u muzičkoj školi „Isidor Bajić“ u Novom Sadu. Diplomirao je violu na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi prof. Dušice Polovine. Još kao učenik srednje muzičke škole osvajao je brojne nagrade na pokrajinskim, republičkim i saveznim takmičenjima. Tokom školovanja sarađivao je i pohađao brojne majstorske kurseve u zemlji i inostranstvu.
Solo violista je u orkestru Opere Srpskog narodnog pozorišta od 2006. godine. Oktobra 2015. godine uspešno je položio audiciju za mesto solo viole u Simfonijskom orkestru RTV Slovenija. Kao solo violista stalni je član Vojvođanskog simfonijskog orkestra, Žebeljan orkestra, No borders orchestra, kamernog orkestra Kamerata Novi Sad i orkestra Academia Ars Musicae (Austrija). Od 2016. godine član je Acies kvarteta (Austrija) sa kojim intenzivno koncertira i snima. Sa navedenim orkestrima nastupao je u zemlji i u inostranstvu (Velika Britanija, Nemačka, Francuska, Austrija, Holandija, Italija, Mađarska, Slovenija, Grčka). Kao solista je nastupao sa simfonijskim orkestrom Akademije umetnosti u Novom Sadu i kamernim orkestrom Kamerata Novi Sad, zabeležio brojne nastupe u kamernim sastavima, kao i solo resitale, te tokom ovih nastupa sarađuje sa eminentnim svetskim dirigentima i solistima. Nastupa na festivalima BEMUS, NOMUS, SOMUS, NIMUS, na seriji koncerata povodom 100 godina od rođenja kompozitorke LJubice Marić, XX Međunarodnoj tribini kompozitora u Beogradu, kao i svečanom koncertu povodom 170 godina od osnivanja SANU, gde nastupa sa uglednim umetnicima iz zemlje i inostranstva (Ksenija Janković, Julia Hartig, Aleksandar Latković). Kao solo violista No borders orchestra učestvovao je u snimanju CD-a za Universal music GmbH Austria i Deutsche Grammophon (2013). Iste godine kao solo violista Žebeljan orkestra učestvovao je u snimanju CD-a kamerne muzike Isidore Žebeljan „Balkan bolero“, koji je izdat u Londonu 2014. godine.

Kamerata Novi Sad

Kamerata Akademika, sada sa novim nazivom Kamerata Novi Sad, jeste profesionalni kamerni orkestar u okviru Akademije umetnosti u Novom Sadu osnovan 1988. godine. Članove orkestra čine najbolji mladi muzičari Akademije umetnosti – asistenti, docenti i najtalentovaniji studenti. Neki od bivših članova Kamerate sada su ugledni solisti i članovi prestižnih evropskih orkestara (Julija Hartig, Peđa Milosavljević, Dejan Bogdanović). Kamerata Akademika je sarađivala sa mnogim domaćim i stranim solistima visokog renomea, a pod umetničkim vođstvom violončeliste Ištvana Varge nastupala je u svim većim gradovima bivše Jugoslavije, ostvarila uspešna gostovanja u Nemačkoj (Dortmund) i Holandiji (Amsterdam) i učestvovala i na značajnijim muzičkim manifestacijama (BEMUS, NOMUS, Ohridsko leto, Međunarodna tribina kompozitora, Grad-teatar Budva), a takođe je ostvarila i veliki broj trajnih radijskih i televizijskih snimaka.

Muzičko delo „Pasija po Steli”, za sopran, naratora i kamerni orkestar multimedijalnog umetnika Antonija Pušića, poznatijeg kao Rambo Amadeus, nastalo je kao porudžbina Međunarodnog festivala KotorArt Don Brankovi dani muzike. U premijernom izvođenju dela 2018. godine na otvaranju Festivala učestvovali su Festivalski orkestar KotorArta, solistkinja Natalija Radić (sopran), Rambo Amadeus kao narator i dirigent Premil Petrović. Tematika kompozicije ukazuje na podizanje svesti o stanju u kome se nalazi flora i fauna Bokokotorskog zaliva, ispričana kroz životni put jedne unesrećene morske zvezde sa kotorskog morskog dna. Festival KotorArt je ovom kompozicijom počeo sa ekološkim programom, u želji da spoji umetnost sa pitanjem ekologije, kao izuzetno važnom globalnom temom današnjice.