Idejni tvorac ovog filma je Mati Anastasija Nović. Film govori o Starom Ruskom groblju u Beogradu, jednom od najvećih nekropolja van teritorije Rusije, Iverskoj kapeli i dolasku prvih emigranata posle Oktobarske revolucije. Motiv za snimanje ovog filma je priča o jednom narodu koji na teritoriji druge države ima svoje groblje, što znači da je taj narod ostavio veliki pečat i utkao se u sve aspekte života naroda na čijem je tlu. Jeste Srbija dala utočište ruskim izbeglicama, ali su oni svoje ogromno znanje, kulturu i bogatstvo poklonili srpskom narodu. Neke od najznačajnijih građevina poput kompleksa na Oplencu, zgrade Vlade, Zejtlnik... projektovao je čuveni ruski arhitekta Nikolaj Krasnov i ostavio Beogradu i Srbiji. Na starom ruskom groblju počivaju velika imena ruske kulture i nauke, pa čak i sam Mitropolit Antonije Hrapovicki. Koncepcija filma je u ličnim svedočanstvima kao i u filmskog zapisa na samom groblju, Iverskoj kapeli i spomen kosturnici ruskim vojnicima iz Prvog svetskog rata na Novom groblju u Beogradu.