Uoči Prvog svetskog rata u Americi je živelo oko 45.000 Srba, mahom sa prostora ondašnje Austrougarske. Već u prvim nedeljama rata, srpskoj vojsci se priključio Anto Dedijer sa 40 dobrovoljaca Srba, poreklom iz Hercegovine. Na naslovnoj strani, Politika je 27. jula 1914. objavila vest sa naslovom „Preko mora... Iz NJujorka krenulo je parabrodima Zvezda i Evropa pet hiljada Srba i Hrvata koji hitaju kao dobrovoljci u Srbiju..." Do kraja rata u jedinicama srpske vojske borilo se oko 10.000 dobrovoljaca iz Amerike. Takođe Srbi, kao državljani Austrougarske, mobilisani su i uglavnom slani na Istočni front u Galiciju. Ne želeći da se bore protiv Rusije oni su se masovno predavali ruskoj vojsci. U Odesi su tokom 1916. formirane Prva i Druga dobrovoljačka divizija, koje su učestvovale u borbama kod Dobrudže. Nakon izbijanja Boljševičke revolucije srpski dobrovoljci su preko Murmanska i Vladivostoka stizali na Solunski front. U januaru 1918. u Solunu je formirana posebna Jugoslovenska divizija. Posle rata porodice srpskih dobrovoljaca kolonizovane su u Baranju, Bačku i Banat. U Banatu su osnovana nova naselja Aleksandrovo, Vojvoda Stepa, Karađorđevo... NJihovi potomci i danas čuvaju uspomenu i sećanje na veliku hrabrost svojih predaka, žrtvu za svoj rod i slobodu.