Marš na Drinu je jugoslovenski ratni film snimljen 1964, koji se smatra najpoznatijim ostvarenjem na temu Prvog svetskog rata snimljenim u bivšoj Jugoslaviji. Radnja filma prikazuje Cersku bitku, koja se odigrala na samom početku rata. Protagonisti su pripadnici artiljerijske baterije Kombinovane divizije srpske vojske, koje čine različiti slojevi srpskog društva s početka 20. veka. Kao jedan od predložaka za scenario je korišćena i pripovetka „Proboj“ Radoja Jankovića (1879-1943) iz 1926. godine. Film je snimljen na 50. godišnjicu bitke, a napravljen velikim delom uz pomoć preživelih učesnika. Autori su insistirali na realizmu, a što se posebno moglo videti i kroz crni humor i reči koje koriste protagonisti. To je na kraju kulminiralo završnom scenom u kojoj major Kursula (čiji lik tumači LJuba Tadić) izgovara eksplicitnu psovku koja se dotada nije mogla zamisliti u jugoslovenskoj (ili uopšte svetskoj) kinematografiji. Tadić je, prema kasnijem svedočenju, scenu snimio "iz šale", da bi je, kasnije, na njegovo veliko izenađenje Mitrović stavio u film. Na još veće iznenađenje Tadić je za svoj nastup dobio Zlatnu arenu za najboljeg glumca i doživeo ovacije na filmskom festivalu u Puli. Veoma je upamtljiva i muzika, odnosno melodija Stanislava Biničkog „Marš na Drinu“ kao kompozicija nacionalnog značaja i oda herojstvu i slobodi.