Predavanje istoričara dr Miloša Savina na temu „Srpski radikali u Vojvodini krajem XIX i početkom XX veka“ (22. 11. 2024) možete pogledati na našem Jutjub kanalu.
Nakon što se Svetozar Miletića usled bolesti povukao iz javnog života, postaje sve jače izražen pokušaj da se njegova politička partija preuzme od strane tri različite frakcije. Prvu čine notabiliteti, stariji ugledniji članovi Srpske narodne slobodoumne stranke, koji su uvideli da politika konfrontacije sa mađarskim vlastima nema više uporište u mađarskoj javnosti, niti su Srbi toliko zainteresovani za nju. Oni žele da odustanu od velikih zahteva i da se posvete samo borbi za srpsku crkvenu autonomiju i za srpska narodna prava zagarantovana zakonom o narodnostima, koji se nije sprovodio. Drugu frakciju čine radikali koji zahtevaju reviziju Bečkerečkog programa, u smislu vraćanja na prethodni program iz 1869. godine, i dopunu istog socijalističkim zahtevima. Treću frakciju čini Stranka kontinuiteta, sledbenici Svetozara Miletića, kasnije Miše Dimitrijevića, koji se zalažu za očuvanje Bečkerečkog programa, smatrajući njegovo očuvanje principijelnim odnosom prema svojoj političkoj istoriji. Dolazi do tehničke saradnje između radikala i liberala, s obzirom na to da ni jedni, ni drugi ne žele da notabiliteti preuzmu stranku. U borbi za srpske političke interese, posredstvom Jovana Jovanovića Zmaja liberali i radikali prave neku vrstu prećutne koalicije, i u Somboru organizuju jedan veliki zbor birača, koji je nadmašio dotadašnje srpske javne skupove. Ova činjenica govori u prilog tome da srpski narod podržava jedinstvo opozicije, a kažnjava njihovo frakcionašenje. Nakon izbora ipak dolazi do konačnog razilaženja radikala i liberala, gde Jaša Tomić ulazi u politički sukob sa Mišom Dimitrijevićem.
Ostavi komentar