Sibinović je u svom (našem) dobu u kojem je novac egzistencijalno merilo, tehnologija estetičko merilo, igra paradigma herojskog a kritika stvaranje top-liste (ne)književnih kvaliteta i društvenih uticaja svoje pesništvo sačuvao od tih prečica i bogaza, terora paternalizacije, atributa jeftine sentimentalnosti i mitološke matrice stvorene od pačvoraka nacionalnih priča, ispričanih poetikom medijskog uprošćavanja i banalizacije. Zato je književna biografija pesnika Đorđa D. Sibinovića više definisana poetskom odisejom i identitetom vere u poeziju nego ideologijom stvarnosti i društvenih normi, ovdašnjih. Ili, jednostavnije rečeno, najbliža je definiciji Josifa Brodskog koji kaže da su „biografije pesnika kao biografije ptica“. NJihovi osnovni podaci se prepoznaju u njihovom zvuku, metru, rimi… Akustičnost metafore ocrtava putanju pesnikovu preciznije od ovozemaljskih pokazatelja. (Petar V. Arbutina)
Đorđe D. Sibinović rodio se 1964. godine u Šapcu. Napisao je knjige poezije: Presto (1994), Plodovi (1998), Nešto poverljivo (2004), Naselje belih kuća (2012), Hiljadu karaktera (2013) i Rečnik Poezije (2013). Za knjigu Naselje belih kuća dobio je Nagradu „Miroslav Antić“ (2013), za Rečnik poezije Nagradu Vukove zadužbine za umetnost, a za Hiljadu karaktera Nagradu „Majevički vijenac“ u Republici Srpskoj. Živi u Beogradu.