Izložba slika Milenka Jovića „Legenda o letu” biće otvorena u ponedeljak 27. februara u Likovnom salonu Kulturnog centra Novog Sada. Izložba će moći da se pogleda do 13. marta.

Slikarski kόdovi Milenka Jovića

„Svaka slika, bez obzira na temu ili stil, zapravo je autoportret, dijalog sa samim sobom otelotvoren na dvodimenzionalnoj površini. Može biti da zbog toga novosadski slikar Milenko Jović uvodi i treću dimenziju na svojim slikama, u kojima vidimo aplikacije materijalno simboličnog smisla. Narativi su pročišćeni u idejnoj nameri i proizilaze iz obilja istorijsko-kulturnih asortimana. Postupak slikarskih operacija je razgranat, smešten unutar nizozemskog izuma uljanog slikarstva ili senzualnosti italijanske renesansne umetnosti. S druge strane, omeđenost slika Milenka Jovića nije precizirana uobičajenim ukrasnim ramom niti su dimenzije njegovih radova relevantne utisku koji proizvodi kod posmatrača. Oni su integralni deo rada uz brojne vizuelne ‘izrasline’, metalne vertikale i zupčanike blurovanih mehanizama.

Milenko Jović slika prilježne vizuelne kompozicije u mozaičkoj organizaciji, bilo da se radi o portretu ili složenoj slici ogrnutoj mnoštvom simbola i alegorija. U baroknoj umetnosti, kulturi uopšte, poznata je pojava končeta, naglašene poetske forme svojstvene amblemu u višeznačnoj strukturi koja pomoću hiperbola izaziva čuđenje i spaja naizgled nespojivo. Slično je i na ovim slikama, poljima zagonetne upitanosti i skrivenog života. U brojnim relacijama među vremenima, u veštom spoju prošlosti i savremenog trenutka, kada istorijski mizanscen biva uzdignut prisustvom letećih objekata, autor nalazi posebnu vrstu usaglašenosti prilikom uspostavljanja likovnih i značenjskih odnosa. Dominantna figura ovog ciklusa svakako može biti u vremenu izdvojeni mislilac i kreator nezamislivog Leonardo da Vinči, tajnom obeleženi genije, stvaralac bez premca, koji na Jovićevim slikama zauzima svojstvo Spasioca sveta (Salvatore Mundi), obeleženog čovečanskim naporom sušte inteligencije i duha, poput izbrušenog dragog kamena u kojem se prelamaju svetlosni snopovi. Virtuozni slikarsko-rafinirani pristup temi umnogome doprinosi utisku sveopšte kontemplacije u tehnologizovanoj stvarnosti. Kao odjek Leonarda, pratimo i trenutak Momentuma, napretka civilizacije koji uvek ima dva lica – koristi i zloupotrebe u isti mah. Nobelovac Ivo Andrić, Autoportret, Beli Arhangel Gavrilo kao vesnik na Hristovom grobu, ključaonica i raskošna kapija dovoljno odškrinuta, trostruki nivo plavetnila, nebeskog i morskog, pilotski šeretluk u otvorenom pejzažu pod užarenim oblacima, vilin konjic i zupčanik rotora, hilandarski brod vekovne srpske duhovnosti, templarski redosled gospodskih likova i drugo – sve to je naseljeno u metafizičkom aspektu Jovićevog slikarskog angažmana. Ne mogu se oteti osećaju višestepene gradacije i zakonitosti fibonačijevskih formula dok posmatram ovaj ciklus. I ne mogu izdvojiti samo jednu, tako strpljivo oslikanu mrežu ezoterijskih i inih storija u kojima boravi davno zaboravljeno nasleđe. Gnoza – spoznaja  samog sebe, nije li to suština življenja, i naposletku, samog čina slikanja?

Posmatrajući Jovićeve slike, zahvaljujući njegovim istančanim potezima u katkad prenaglašenoj opisnosti, imaćemo zadovoljstvo unutrašnje percepcije da prošetamo mediteranskim trgom metafizičke smirenosti, pod podnevnim suncem. Videćemo tamo Majstora i Kalfu kako prebiraju po verglu hipnotičkog zvuka u ukazivanju na svetlosnu magmu, tajnu pronalaska večnog života drevnih alhemičara, u senci zabata s ispisanom porukom protiv šunda savremenog društva, s jatom zlatnih ribica što hitaju ka konačnoj transformaciji čoveka u mislioca, slikara u čoveka i obrnuto, pod senkom večnog obnavljanja ciklične snage u vidu upečatljivog simbola Uroborosa, zmije koja proždire sopstveni rep, ukazujući na rođenje i smrt u istom času.

Pod slikarskim okom svevideće prirode.”

Danilo Vuksanović

Milenko Jović je rođen 1971. godine u Vinkovcima, u Hrvatskoj. Osnovnu i srednju školu završio u Vinkovcima. 1992. godine upisuje Akademiju likovnih umetnosti u Novom Sadu, smer slikarstvo. 1998. godine diplomira u klasi Dušana Todorovića. Učesnik je više grupnih izložbi i likovnih kolonija.

Samostalne izložbe:

2017. Sombor, galerija Kulturnog centra „Laza Kostić”

Nagrade:

2017. Prva nagrada za slikarstvo na konkursu Škola letenja, Centar za nauku, kulturu i umetnost „Da Vinči” Beograd.