Zgrade, kao i ljudi, mogu da izgube svoj identitet ili da poprime novi. Mogu da budu u neskladu sa svojom namenom. Stanari zgrada koji izgube unutrašnju ravnotežu su, poput zvučnih talasa u kontrafazi. U oba slučaja integritet se neumitno poništava. Skokom sa visine, nakon koga sledi pad, oni svode svoj život na sadašnji trenutak u kome je njihova narušena unutrašnjost konačno izložena neposrednoj okolini.